(FR) Les cookies fonctionnels sont essentiels pour le fonctionnement du site internet et ne peuvent être désactivés. Pour améliorer votre expérience, d'autres cookies sont utilisés. Vous pouvez choisir de les désactiver. Ils restent modifiables à tout moment via cette fenêtre.
(EN) Functional cookies are essential for the operation of the website and cannot be deactivated. To improve your experience, other cookies are used. You can choose to turn them off. They can be modified at any time via this window.
(NL) Functionele cookies zijn essentieel voor de werking van de website en kunnen niet worden gedeactiveerd. Om uw ervaring te verbeteren, worden andere cookies gebruikt. U kunt ervoor kiezen om ze uit te schakelen. Ze kunnen op elk moment worden gewijzigd via dit venster.
Door Marc Ansoult
"Neem het niet!" – dat waren de woorden van Stéphane Hessel in 2010. Sindsdien lijkt er geen rem meer te staan op onze verontwaardiging … Mensen die elkaar beschieten, uitstervende vogelsoorten op het platteland … Onaanvaardbaar – en iedereen zal het geweten hebben! Er is elke dag wel iets nieuws wat verontwaardiging oproept en oude grieven doet vergeten.
Al is er één verontwaardiging die me bijzonder zwaar op de maag ligt. Antonio Tajani, voorzitter van het Europees Parlement, verwoordde het als geen ander in zijn tweet: Facebook moet ons, 500 miljoen Europeanen, uitleggen dat onze persoonsgegevens niet worden gebruikt om de democratie te manipuleren.
Wie raakt aan de democratie in Europa, raakt aan het fundament van onze waarden en onze Europese identiteit. Dat is echt niet niks en kunnen we niet zomaar voorbij laten gaan!
Dioxinecrisis? Fipronil-eieren? We waren geschokt. Facebook? We waren verbaasd en verontwaardigd, maar dan nog een trapje hoger. Bij de voedselcrisissen konden we alle getroffen kippen of eieren vernietigen en de productie als vanouds weer opstarten. Gemanipuleerde ideeën zijn daarentegen niet zo makkelijk te wissen, net zoals we niet zomaar politieke stemmen kunnen hertellen en de democratie kunnen herstellen.
Genoegen nemen met de excuses van Mark Zuckerberg en wachten op de zoveelste "Oeps, sorry!" lijkt me ronduit onverantwoord in het licht van de eeuwenlange strijd die we hebben geleverd om ons samenlevingsmodel op te bouwen.
Facebook telt vandaag meer dan twee miljard gebruikers, inclusief persoonsgegevens. Is het nog normaal dat die zonder zelfs maar een zweem van transparantie worden beheerd door een privébedrijf? Facebook is immers fundamenteel veranderd.
Facebook is niet langer de Californische start-up die een vernuftig sociaal netwerk op poten wist te zetten om oude schoolvrienden terug te vinden. Het is uitgegroeid tot een mediabedrijf dat 30% van de wereldbevolking bereikt en – in twijfelachtige handen – het lot van miljoenen burgers en continenten kan veranderen.
Wat zou u ervan denken als het beheer van Facebook (en zijn publicatiealgoritme) zou worden verzorgd door een samenwerkingsverband tussen de verschillende overheden en de privésector, de burgermaatschappij en internationale organisaties – elk binnen hun eigen rol? Wat zou u ervan denken als de principes, normen, regels en besluitvormingsprocedures voor de evolutie en het gebruik van het sociale netwerk voortaan gezamenlijk worden uitgewerkt, toegepast en gecontroleerd?
Eigenlijk is dit precies hetzelfde als het beheer van het internet, een ander wereldwijd fenomeen. Het internet staat sinds 1992 onder 'leiding' van de Internet Society (ISOC) en het beheer ervan wordt sinds 2003 besproken op topbijeenkomsten over de hele wereld. De foto bij dit artikel dateert van maart 2013 en werd genomen op de Arab Multi-stakeholder Internet Governance Meeting Wraps Up in Dubai.
Ik weet het – ik droom luidop. Maar misschien is het net dat wat ons werelddorp écht nodig heeft?
