(FR) Les cookies fonctionnels sont essentiels pour le fonctionnement du site internet et ne peuvent être désactivés. Pour améliorer votre expérience, d'autres cookies sont utilisés. Vous pouvez choisir de les désactiver. Ils restent modifiables à tout moment via cette fenêtre.
(EN) Functional cookies are essential for the operation of the website and cannot be deactivated. To improve your experience, other cookies are used. You can choose to turn them off. They can be modified at any time via this window.
(NL) Functionele cookies zijn essentieel voor de werking van de website en kunnen niet worden gedeactiveerd. Om uw ervaring te verbeteren, worden andere cookies gebruikt. U kunt ervoor kiezen om ze uit te schakelen. Ze kunnen op elk moment worden gewijzigd via dit venster.
Bij Marc Ansoult
Er wordt de laatste tijd veel gepraat over governance. Het onderwerp is immers belangrijk aangezien het er in deze moeilijke tijden van vragen en veranderingen op aankomt een antwoord te geven op de vraag “hoe willen wij het samen doen”? Ik zou hier gewoon verschillende vormen van governance op een rij willen zetten.
Ten eerste is er de governance van de staten met hun grondwet, die de filosofen hebben uitgewerkt. In België zijn er drie pijlers: de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht. De grondslag is dat iedereen onafhankelijk is.
Ten tweede is er de bedrijfsgovernance met de code 2009 voor de beursgenoteerde ondernemingen en de code Buysse voor de niet-beursgenoteerde bedrijven. De drie pijlers van de bedrijfsgovernance zijn de algemene vergadering, de raad van bestuur en het directiecomité. Ook hier zijn de rollen en verantwoordelijkheden van de vergaderingen duidelijk afgebakend en verschillend.
Ten derde is er de governance van de projecten die wordt beschreven door methodologieën, zoals Prince2. Hier vinden we voornamelijk twee vergaderingen terug, het stuurcomité en het team dat instaat voor het projectbeheer.
Er bestaan nog andere vormen van governance, zoals IT governance, beschreven door ISACA of de information governance, onder meer beschreven door AIIM.
Ik zou hier graag nog een vraag willen toevoegen waarop wij ook een antwoord dienen te geven: “hoe willen wij samen zijn?”, die verwijst naar wat ik persoonlijke governance noem. Ik zou geen betere definitie kunnen geven dan die van Thomas d’Ansembourg:
Wij weten vandaag dat de wereld, tegenover de uitdagingen waaraan de mensheid het hoofd moet bieden, grote nood heeft aan mannen en vrouwen die zichzelf goed kennen, die de processen van innerlijke verzoening en de valkuilen van het ego kennen, die weten hoe zij hun zelfvertrouwen, het vertrouwen in de andere en het vertrouwen in het leven kunnen ontwikkelen, en hun talent ten dienste van de gemeenschap weten te stellen.
Governance is geen eenmalige actie. Het is een levenskunst die iemand dag na dag met de nodige ethiek, logica en moed moet toepassen op zichzelf, zijn familie, onderneming, wijk, land en de blauwe planeet waarop wij allemaal samenwonen. Het zijn tenslotte veel onderwerpen om te behandelen en het is nooit te laat om er gewoon als burger wat tijd en aandacht aan te besteden.
